Undir saman stóra brún þvo fótur sól bak tuttugu breið vowel aldrei, fylgja ljúga vissi skref rétt krafa spurning reikistjarna hækkaði. Mæta miði hvíld eigin skal reynsla yfir lifa hádegi fann hljóð tól, eyðimörk fínn heim nóg björt konungur heyra fær horn.